Over de helft

Morgen is het twee weken geleden dat de Tour de France van start ging. Een dag voor de start trakteerden wij al op een voorbeschouwing. Nu we alweer over de helft van deze editie van de Grand Boucle zijn, is het tijd om tussentijds de balans op te maken. Hoe staan de Nederlanders ervoor? Maken de grote tenoren hun favorietenrol waar? Wie verrast? Wie valt er juist tegen? En wat kunnen we nog verwachten? 

Het zit onze landgenoten niet mee

Deze Tour startte met het laagste aantal Nederlanders sinds 2007. In de voorbeschouwing wezen we er al op dat de landgenoten die wel van start gingen, niet de minsten waren. Helaas moeten we vooralsnog concluderen dat de prestaties van onze mede-Nederlanders te wensen overlaten. 

De grootste favoriet met een Nederlands vlaggetje achter zijn naam is Tom Dumoulin. Het was zeker niet ondenkbaar dat hij deze editie van de Tour zou gaan winnen, maar de kans dat dat nog gaat gebeuren lijkt heel klein. In etappe 8 voelde hij dat hij niet de benen had om de Tour te winnen, en koos Dumoulin ervoor zich op te offeren voor zijn kopman Roglič. Daardoor verloor hij kostbare tijd. Ridderlijk, maar jammer voor chauvinistisch wielerminnend Nederland. 

Het zit Wout Poels als vanouds ook niet mee. De Limburger was een outsider voor het klassement, maar brak al vroeg in de Ronde een aantal ribben. Daardoor was meestrijden om de eindzege niet langer realistisch. Wel kreeg Poels in de vijfde etappe de prijs voor de strijdlust uitgereikt, waardoor hij niet helemaal met lege handen naar huis hoeft. Hij is nog altijd niet afgestapt. 

Bauke Mollema is duidelijk een minder goede klassementsrenner dan Dumoulin. Toch draaide hij, tot vandaag, goed mee in het klassement. Helaas gooide een lelijke valpartij roet in het eten, waardoor hij geblesseerd de koers moest verlaten. 

Van de overige Nederlanders verdient Cees Bol ook nog een vermelding. Het was al twee keer nét niet voor Bol. In de eerste en vijfde etappe haalde hij het podium. Misschien lukt het hem om voor het einde van de Tour nog een etappe in de wacht te slepen. 

De favorieten

Voor de start bombardeerden we Roglič  tot topfavoriet. Deze rol maakt hij tot nu toe meer dan waar. De Sloveen van Jumbo-Visma staat keurig aan kop van het klassement, met een voorsprong van 44 seconden op zijn landgenoot Pogačar. Er is nog niets zeker, maar het zou weinigen verassen als hij het geel naar Parijs kan brengen. 

Een andere topfavoriet, Egan Bernal, schreef de Tour vorig jaar op zijn naam. Op dit moment staat hij op een kleine minuut derde, achter op leider Roglič. In de etappe van vandaag verloor hij wel bijna veertig seconden op de leider in het klassement. Hij is nog niet afgeschreven, maar een minuut goedmaken op een Roglič in goede doen is niet iedereen gegeven. 

Thibaut Pinot heeft een abonnement op pech en tegenvallers, schreven we al in de voorbeschouwing. Helaas voor Pinot is dat ook dit jaar weer van toepassing. De Franse hoop viel al in de eerste etappe, en verloor al vroeg in de ronde vele minuten. Hij is nog altijd niet afgestapt, maar het is uitgesloten dat hij dit jaar het geel verovert. Wielerwebsite cyclist.co.uk lauwerde hem daarom al met de titel menselijkste renner van het peloton. Het is elk jaar hetzelfde liedje voor de pechvogel. 

Van de laatste favoriet die we noemden, Nairo Quintana, hebben we vooralsnog weinig gezien. Hij koerst relatief anoniem rond, maar staat op 1 minuut 12. Er is voor de kleine Colombiaan nog van alles mogelijk. 

Verrassingen

Voor insiders is het geen verrassing, voor veel minder fanatieke wielervolgers waarschijnlijk wel: de 21-jarige Tadej Pogačar.  Overigens hebben we Pogačar onvermeld gelaten in de voorbeschouwing, maar de jongeling is op het moment de grootste belager van de gele truidrager.  Hij liet in de Ronde van Spanje van 2019 al zien over geweldige klimmersbenen te beschikken, maar bewijst het dit jaar eens te meer. Pogačar is in deze Tour een absolute smaakmaker.

Een andere positieve verrassing is Belg Wout van Aert, die koerst in de kleuren van Jumbo-Visma. Dat Van Aert een absolute klasbak is, was al bekend. Er werd echter verwacht dat hij in dienst zou gaan rijden van Jumbo'ers die voor het klassement gingen. Dat weerhield de voormalig crosser er echter niet van om al twee etappes in de wacht te slepen. Een fenomenale prestatie. 

Er zijn ook tegenvallers. Peter Sagan, drievoudig wereldkampioen en zevenvoudig winnaar van de groene trui, heeft tot nu toe nog geen etappe gewonnen. Daarnaast lijkt een zege in het puntenklassement ook ver weg. In etappe 11 werd hij uit de uitslag gehaald, waardoor hij op grote achterstand van groene truidrager Sam Bennet kwam te staan. Deze achterstand lijkt hij niet meer goed te gaan maken. 

De andere tegenvaller is natuurlijk Thibaut Pinot. Dat is inmiddels echter geen verrassing meer te noemen. 

Wat komt er nog?

Komend weekend en de daaropvolgende laatste week van de Tour de France beloven nog voor het nodige spektakel te zorgen. Zaterdag staat er een heuvelachtige etappe op het menu die vermoedelijk ten prooi zal vallen aan de vroege vlucht. Zondag finisht het peloton op de Grand Colombier, een berg van de buitencategorie. Hier kan met minuten gesmeten gaan worden. Het is een dag dat de klassementsmannen er móeten staan. Hier kunnen de grote tenoren de Tour winnen, maar vooral ook verliezen als ze niet bij de pinken zijn. 

Komende woensdag wordt ook smullen voor liefhebbers. Er staan dan twee bergen van de buitencategorie op het menu. De finish is op 2300 meter hoogte, wat betekent dat de renners het onderste uit de kan moeten halen om überhaupt boven te komen. Aangezien we dan al richting het einde van deze editie van de Tour gaan, is het die dag alle hens aan dek voor iedereen die een gooi doet naar het geel in Parijs. 

De laatste mogelijkheid om het verschil te maken is volgende week zaterdag, in de klimtijdrit naar La Planche Belles Filles. Voor zover dat dan nog niet het geval is, kan de Tour daar definitief worden beslist.