Paleontologen lyrisch over mummiewolfje van 57.000 jaar oud
Zelfs de vacht en de smaakpapillen bleven bewaard in de Canadese permafrost
In de zomer van 2016, stuitte een medewerker van een goudmijn in het afgelegen Canadese Yukon-territorium op een zeer bijzondere archeologische vondst. Met behulp van een waterkanon werd een muur van permafrost gesloopt, maar er bleek niet alleen water uit de ijsmuur te sijpelen. Neil Loveless zag iets uit het ijs steken. Het was geen goud, maar wel degelijk waardevol. Hij trof de oudste complete wolvenmummy ooit aan.
Het bevroren dier werd in de vriezer gestopt zodat paleontologen de permafrostpup onder de loep konden nemen. Het ging om een jong vrouwtje uit een periode dat er nog zogenaamde megafauna voorkwam in Noord-Amerika, zoals nu alleen nog in Afrika het geval is. Ze deelde het Pleistoceen-ecosysteem van 57.000 jaar geleden met onder meer Amerikaanse leeuwen, sabeltandtijgers, reuzenluiaards en mastodonten.
De mummyput werd omgedoopt tot Zhur, iets dat 'wolf' betekent in het de taal van de Tr’ondëk Hwëch’-bevolking. Vooral haar gebrek aan staat van ontbinding vielen op. Zo was haar vacht in tact en zijn zelfs smaakpapillen bewaard gebleven. De pup werd in de voorbije jaren nader bestudeerd. Paleontologen beschreven hun bevindingen in het nieuwste nummer van het wetenschappelijke tijdschrift Current Biology.
Schaap in wolfskleren
"Het is ongekend hoe goed ze bewaard is gebleven", vertelt Ross Barnett van de Universiteit van Kopenhagen tegen National Geographic. "Ze vertelt ons een hoop. Zo was ze een week of zeven toen ze omkwam en kunnen we zien wat ze gegeten heeft. Zulke ijsmummie's komen in de Siberische permafrost vrij vaak voor, maar in Canada zijn ze zeldzaam. Zeker exemplaren die zo goed bewaard zijn gebleven."
Hoewel Zhur nu eeuwige roem in het verschiet ligt, heeft ze niet lang geleefd. Aan de tanden is te zien dat ze net aan vast voedsel gewend raakte en er een visdieet op nahield. Ze is vermoedelijk aan haar einde gekomen bij het instorten van een gletsjer, waardoor ze in een zuurstofarme sarcofaag van sneeuw en ijs terechtkwam en daarom tienduizenden jaren later nog altijd zo 'vers' is gebleven.
57.000 jaar geleden bevond de aarde zich in een zogenaamd interglaciaal, een warme periode tussen de voorlaatste en laatste ijstijd. Op dit moment bevinden we ons ook in zo'n periode waarin de permafrost zich beperkt tot het Noordpoolgebied. Aan Zhur's DNA is te zien dat ze behoorde tot een wolvenpopulatie die zich destijds uitstrekte van Alaska tot Eurazië.
Op een gegeven moment verdwenen deze eerste grijze wolven uit Yukon door een onbekende oorzaak. De wolven die hier nu leven zijn nakomelingen van populaties die vanuit de Verenigde Staten naar het gebied trokken nadat het ijsdek uit de laatste ijstijd, die 11.700 jaar geleden ten einde kwam, zich terugtrok richting het Noordpoolgebied.